Lieve allemaal,
Maandag, tijdens onze eerste bijeenkomst van sangha ‘de bloem’ hebben we het gehad over een vrijwillige bijdrage, DANA geheten. Laat geld nou ‘toevallig’ net het onderwerp zijn waar ik in mijn boek mee bezig ben!
Dus schreef ik daarvoor de volgende tekst – het moge duidelijk zijn dat het voorstel dat ‘de daaropvolgende keer’ doe, nog gedaan moet worden;). Ik leg het via deze blog vast bij jullie neer, zodat we daar samen verder over kunnen uitwisselen.
Als je niet live aanwezig bent volgende keer (en natuurlijk ook als je dat wel bent) kan je misschien alvast op dit blog je reactie geven?
tot maandag! (o) eva
DANA
Het is de eerste bijeenkomst van sangha ‘de bloem’, een kruising tussen een masterclass in ‘de bloem’ en een meditatiegroep. We hebben het over geld.
Mijn uitgangspunt is altijd geweest dat ik ‘om niet’ wil doorgeven wat ik zelf als het grootste geschenk in mijn leven ervaar: in aanraking komen met onvervreemdbare vrede en geluk. Ik heb echter de ervaring opgedaan dat niets vragen een bepaalde luiheid en nonchalance bij de deelnemers oproept, iets wat de voortgang van de groep niet ten goede komt. Het is helaas een resultaat van onze diep ingewortelde kapitalistische overtuiging dat iets minder waard zou zijn als je het gratis krijgt. Maar ja, het is wel een realiteit, waar ik mee te maken heb. Dus vroeg ik tot nog toe een klein bedrag per keer, dat zo nodig aangepast kon worden aan de financiële mogelijkheden van de deelnemer. Geld mocht nooit een reden zijn om niet mee te kunnen doen.
Nu beginnen we met deze masterclass, een heel ander concept. Een aantal deelnemers vinden dat ik het waard ben een flink bedrag voor mijn begeleiding te ontvangen. Van anderen weet ik dat ze zo’n groot bedrag niet of heel moeizaam kunnen betalen. De uitdrukking van mijn waarde hangt onlosmakelijk samen met ieders portemonnee. Daarom stel ik voor om DANA in te voeren, een Boeddhistisch begrip dat vrijgevigheid of betekent. Een vrijwillige bijdrage dus, waarbij je alleen aan jezelf verantwoording hoeft af te leggen voor jouw afweging hoeveel je geeft.
Mijn voortel roept veel los. Velen voelen zich er ongemakkelijk onder. Een deelnemer: “Jij bent voor mij van onschatbare waarde – hoe kan ik dat nou in geld uitdrukken?” Daarmee raakt ze precies de kern. Dat kan ook niet. Dat hoef je dus ook niet te proberen. Het enige dat er op zit is naar je hart te luisteren, en zo een beslissing te nemen. Een ander zegt: “Ik wil graag weten wat jij nodig hebt. Dan kan ik dat meenemen in mijn afweging”. Wat een goede vraag. Die had ik niet aan zien komen. Spontaan antwoord ik: “Ik heb niets nodig”. “Als dat zo is”, reageert ze, “dan geef ik mijn geld liever aan een goed doel!” Wat een prachtige opmerking. Ik stel voor dat we een time-out nemen om dit te laten inzinken.
De daarop volgende keer kom ik met het voorstel om DANA te handhaven, en het geld, dat we hiermee verzamelen, aan een doel te geven, dat we samen gaan uitzoeken. En ik spreek de hoop uit dat we, in plaats van de hoogte van onze bijdrage privé te houden, zó in transparantie zullen groeien dat het mogelijk wordt om je overwegingen met de andere deelnemers te delen, zonder dat je je daartoe verplicht voelt: de bloem in de praktijk. De masterclass is begonnen.