Ik kan het totaal oneens zijn met politieke leiders. Ik kan burgerlijke ongehoorzaamheid plegen wanneer ik zie dat wat zij doen ingaat tegen de liefde. De liefde voor mensen, dieren, planten, mineralen, de wereld.
En daarbij wil ik mijn hart openhouden. Als ik dat niet doe, word ik deel van het probleem en dat wil ik niet. Ik wil deel zijn van de mogelijkheden. Dat is voor mij precies waar het om gaat bij aandachttraining: leren deel te zijn van de mogelijkheden, in verbinding met andere mensen. Samen handelen, omdat dat wat er nú plaatsvindt lijden creëert. Ik wil een instrument zijn om lijden te verlichten.
Liefde is het waard om niét voor te vechten.
Sociale actie hoeft niet opgepompt te worden door rechtschapen verontwaardiging of woede. Dat is de zaken tegenover elkaar op scherp zetten, dat is strijd, dat leidt tot oorlog. Je hoeft niet tégen iets te vechten om je vóór iets samen sterk te maken.
Vechten-tégen is handelen uit angst.
Ik wil leven vanuit mijn hart, dat liefheeft en verbinding zoekt, en niet meer zo makkelijk samenvallen met al die (voor)oordelen en angstige emoties van mijn persoonlijkheid, waardoor ik ga aanvallen of verdedigen. Ik wil sociale actie voeren vanuit compassie. Dat is de werkelijke en de enige manier waarop de spiraal van geweld doorbroken kan worden.
Je-samen-sterk-maken -vóór is handelen uit liefde.
—
Met dank aan Ram Dass, Woorden van Wijsheid (dagelijkse e-mail)