Mijn vriendin Riekje Boswijk schreef in haar laatste blog[1] over ikigai – een veel-betekenend Japans woord, waarover ik al vaak gehoord en gelezen had[2], en dat nu opeens bij mij klikte.
Ikigai is kort door de bocht gezegd het raakpunt waar vier kernelementen van het leven samenkomen. Vrij vertaald: je doet iets
– waar je van houdt,
– waar je goed in bent,
– wat de wereld nodig heeft en
– waar je voor betaald wordt.
Zo dus:
Of zo:
Mooi hè? Ik word hier helemaal gelukkig van, want het geeft precies aan waarom ik op 82-jarige leeftijd nog altijd werk – een vraag die mij zo vaak gesteld wordt. Ik zelf ervaar dat totaal niet zo. Niet dat nog, niet dat altijd en niet dat werk. Ik doe nú waar ik van houd, waar ik goed in ben, waar ik anderen blij mee kan maken, en waarvoor ik betaald word. Ikigai dus.
De klik waarover ik het hierboven had, was dat ik opeens zag dat ikigai samenvalt met het levensmotto is dat ik ooit voor mij zelf koos en waaruit De Bloem is ontstaan:
Vraag je bij alles wat je doet maar één ding af: heeft deze weg mijn hart?
En zo heeft het haar weg gevonden heeft naar de homepage van mijn website:
Moge jij, die dit leest, leven en werken vanuit je hart. Moge jij ikigai ver-werk-elijken!
[1] https://riekjeboswijk.nl/Nog een keer ikigai.
[2] Frances Miralles en Héctor Garcia, Ikiegai, het Japanse geheim naar een lang en gelukkig leven (2022).